We zijn nu al 12 dagen varende op de zuidelijke Atlantische Oceaan. Het eiland St. Helena wordt geschat op nog maar een paar dagen varen en de voorbereidingen voor het bezoek zijn al op volle gang aan boord. Nu we de Zuidoostelijke passaatwinden hebben opgepakt koersen we in een rechte lijn naar het eiland. Nu we van wachttijden zijn gewisseld naar 12 tot 4 is het nog even wennen aan het nieuwe slaapritme. Terwijl Douwe dreigde in slaap te vallen tijdens de look-out, sprongen er opeens zes dolfijnen voor de boeg. Tussen de wachten door zijn we hard aan het oefenen voor de wacht wedstrijden van morgen. Dit is een wedstrijd waarbij de verschillende wachten tegen elkaar strijden in de kunst van het knopen en het herkennen van alle lijnen aan boord. Dit wordt getest door zo snel mogelijk de zeilen te kunnen strijken en hijsen.

Maar naast leren zijn we ook fanatiek aan het mens erger je nieten, of zoals Noortje het noemt voor de Engelstalige opvarenden; human don ’t irritate yourself! Het helpen met alle werkzaamheden aan boord gaat ook al goed, Maurits heeft een kapot mastlicht vervangen en Douwe is ook al een aantal keer naar de top van de mast geweest om lijnen te plaatsen voor het hoogste zeil; het skysail. Samen gaan we regelmatig even naar boven om van het uitzicht te genieten.  Voor de rest zijn we aan het schuren en verven.

Douwe & Maurits