Ik wil graag voor jullie een dag op de Bark Europa beschrijven, maar ik heb geen idee wanneer ik zou moeten beginnen. Wanneer je wakker wordt? Soms is dit wel 3 keer op een dag, om 3:30 uur voor watch, 12:30 voor lunch en 18:30 voor avondeten. Het is eigenlijk een ritme die ik kan beschrijven. 4 uur watch op elk gegeven moment van de dag en daarna 8 uur rust. Vaak probeer je te slapen, verorber je een van de heerlijke maaltijden of maak je een praatje met de 60 anderen die hier aan boord zijn. Maar er zijn genoeg dingen die elke ‘dag’ weer anders maken. Zo hebben we de afgelopen 4 dagen of beter gezegd, 96 uur gezeild. Dit zorgt ervoor dat je soms om 4:30 uur met z’n allen naar buiten rent om de zeilen aan te passen.

De wind is nu weer gaan liggen, speciaal voor de pin-rail-chase. In deze strijd tussen de drie watches, de crew en de mensen die al vanaf Kaapstad aan boord zijn, wordt je kennis van touwen, zeilen en knopen getest. Met een aardappel tussen je knieën en hand in hand met een teamgenoot probeer je zo snel mogelijk bij de goede pin aan te komen. Aan het eind kwamen we tot de teleurstellende conclusie dat vier permanente crew-leden geblinddoekt bijna twee keer zo snel een zeil kunnen hijsen dan een gewone watchgroep van 14 man. Gelukkig zijn we nog niet op de helft en hebben we dus nog alle tijd om te verbeteren.

Ondertussen is iedereen hard aan het werk om getrainde zeebenen te kweken. Tijdens de 96 uur zeilen stond het schip onder een flinke hoek met grote golven om het nog leuker te maken. Na een keer de fout te hebben gemaakt om in een hand een vol glas perensap en in de andere hand een hete soep mee te nemen, vergeet je de regel een hand voor het schip, een voor jezelf niet meer. Alhoewel je je soms afvraagt als je met een vol bord eten naar boven wankelt op de enorm steile en kleine trap, of één hand voor het schip wel voldoende is. Ook kan je het niet helpen om even aan je eigen bed thuis te denken als je tegen de zwaartekracht in en met niets om je aan vast te pakken, probeert om je bovenbed in te komen. Nadat je met alle moeite een broek hebt uitgedaan, hopeloos vastklampend aan je bed om een poging te doen om te blijven staan met één voet op de grond. En als je dan eindelijk na een kwartier lang half in je bed, half in de lucht bungelend, je bed in rolt, stoot je nog een paar keer je knieën tegen alle mogelijke kanten. Maar dan lig je lekker in je eigen ‘bunk’. Met de gordijntjes dicht kan het letterlijk elk moment van de dag zijn en dit zorgt ervoor dat je ook altijd echt lekker kan slapen.

Natuurlijk heb je goede en slechte nachten. Zo heb ik net een mooie 20 minuten geslapen voordat ik vrijwillig werd wakker gemaakt om rond middernacht te beginnen aan het bakken van 6 taarten. Er is iemand jarig morgen en dat gaat niet stilletjes voorbij. Na het bakken heb ik even een dutje gedaan in de bibliotheek om daarna van 4:00 tot 8:00 uur watch te hebben. Als je het over rare ritmes op de boot hebt…

Pien Vermeulen